Luftakrobaten 2019

In de verleden Johrn sünd uns flegen Insekten gewaltig trüchgahn. Al siet 'n Tied maakt de oostfreesche Hobbyfotograf Thomas Seemann Insektenfotos för Fotokalenner, de sien Team "Tandem"/OBW rutgifft. Verleden Johr hebbt wi mit düsse Fotos en Kalenner uns Bottervagels toegnet. Düt Johr schall dat üm annere Luftakrobaten in Pagels' Goorn gahn.

Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.


August-Akrobatin:
Königslibell op Schilfrohr

vun Thomas Seemann un Marlou Lessing


In'n Hoochsommer kümmt nu ok endlich de Libellntied. En wohre Floogkünstlersche is de Königslibell, de mit ehrn latienschen Naam "Anax imperator" wöörtlich sogor "Kaiserliche Herrscher" heet. Natüürlich höört se to de Familie vun de Eddellibelln. To'n Glück is se noch nich bedrauht.

Düt staatsche Deert warrt bit 11 cm breet. De Lief is üm un bi 9 cm lang. Uns Bild wiest en Heken, sien massive Vörrerlief is smaragdgröön, sien Achterliev saphirblaag mit en swatte Teknen. Bi dat Wievken schemert ok de Achterliev in Gröön. As all Libelln leevt se ruhiges Water, 'neem se Mücken un anner lütte Insekten, avers ok anner — natüürlich lüttere — Libelln jagen kann. Keen Wunner, dat dat Heken in't Foto an en Schilfrohr op de Luur liggt. Sünnerlich dat Heken is för sien utduurn Floogkünst beropen.

De Königslibelln fleegt un poort sik bloots in'n Hoochsommer, dorna is ehr Tied vörbi, denn se hebbt dat geern warm.

Libelln — as mennig anner Insekten ok — erinnert uns jümmer wedder an Matthias Claudius sien Wiesheit, wenn he dicht: "Siehst du den Mond dort stehen? Er ist nur halb zu sehen und ist doch rund und schön. So ist's mit manchen Sachen, die wir getrost verlachen, weil unsre Augen sie nicht sehn." Wi seht de Libelln as de prächtigen schillern Kunstflegers — avers in düsse utwussen Foorm (se warrt "Imago" nöömt) leevt de Libell bloots wenig Maanden. Se danzt bookstäävlich bloots een Sommer lang. Avers wenn düsse Libell "to Welt kümmt", also ut de Larv sluppt, is se al twee Johr an't Leven! Düt Leven is vör uns borgen, un dorwegen is dat för uns ok noch keen Libell. Se leevt avers, bringt de Tied ünner Water to, woneem ehr Moder de Eier afleggt hett, as Larv, freet dor lüttste Waterdeerten un Fischlaich un wasst so langsam ran — to de wunnerschöne Imago-Existenz, de wi endlich to Kenntnis nehmt un seggt "Oh, en Libell!". Eentlich avers is düsse Wesensfoorm bloots för de Hochtied un Foortplanten dacht. Se is keen Sülvstzweck, ok de ganze Schöönheit nich.

Wat wi nich to Kenntnis nehmt, is liekers reaal. Un hett Respekt verdeent.

larv popp imago
du kennst dat geheimnis
vun'n wannel:
sik sülvst
vergeten könen...

wat
för en verwanneln
töövt op uns al
wenn wi in't licht boren warrt?


1.8.2019


na baven