Dat Kruut för'n Sneemaand: vun Anke Nissen Mentha Piperita Familie Labiatae |
|
|
Anner Namen:
|
Braminz, Brauminze, Englische Minze, Kußkruut, Mint, Peperminte Pfefferminze, Priminze, Prominze (bayrisch-österreichisch) | |
Sammelt warrt:
|
Bläder | |
Warrt bruukt:
|
gegen Magen-, Darm-, Gallenlieden, lööst Krämpfe.
Pepermintööl (Oleum Mentha Piperita): in Tähnpasta, Mundwater, Liköör, Pfefferminzkügelchen, Pfefferminzpastillen, Bonbons Menthol (Kristalle) warrt ut Pepermintööl wunnen ('t kann
ok synthetisch ut Thymol herstellt warrn). |
|
So warrt't anwennt: |
1 Teelöpel
dröögt Bläder mit ¼ l kaken Water övergeten,
15 Minuten trecken laten, dörchseihen. Goot to'n Drinken för elkeen Dag, as Ersatz för Swatten Tee. |
|
|
||
Mitte Juli, kort vör dat Blöhen, warrt de Bläder afstrubbelt.
In Leonhart Fuchs sien Kreutterbuch vun 1543 is schreven vun "Müntzen":
Denn vertellt he vun verscheden Sorten:
Över de "Krafft un würkung" seggt he ünner annern:
|
||
Up uns' Finsterbank
in de Köök steiht jümmers ene Plant Pepermint. Ik bruuk
de frischen Bläder för vele Gerichte un vör allen
för mienen Tee. Un ik mag de Plant geern rüken. Ik heff enen Mentholstift (süht ut as fröher de Alaunstifte). Wenn mi de Kopp weh deit, striek ik dormit mien Schläfen in. Un wenn ik lang an'n Schrievdisch seten heff (as nu!), striek ik mi den Nacken dormit in. Dat entspannt, erfrischt un beleevt mi. Af un an besöök ik en junge Fru, de vun enen annern Erddeel
stammen deit. Wi drinkt denn jümmers Tee tosamen. Un disse Tee,
den disse junge Fru för mi kaken deit, de smeckt mi bannig goot.
Se nimmt half Swatten Tee un half Pepermint-Tee, bröht mit kaken
Water up un lett blots ganz kort trecken. |
||
Pepermint
is ene vun miene heimlichen Laster. As Bispill de Pepermint-Schokolaad. Wenn ik eerst mit so'n Tafel anfungen bün, denn is keen Hollen mehr. Ik eet reinweg allens up. Un ganz slimm is dat mit den Pepermint-Liköör. He süht
al so schöön giftig-gröön ut, he warmt den Magen,
warmt den Liev. In Vullbuuks-Tieden is he för mi en groot Hülp. |
||
|