Mit Elisabeth bi de Schaap
vun Antje
Heßler
Se köönt de Fotos per
Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop
op de Browser-Symboolliest.
Puh, Regenweder! Aver Minschen sünd
good utrüst!
|
Endlich weer dat sowiet. Mit Elisabeth, ehr Modder un Oma möken
wi uns up den Weg. Leider harrn wi enen Regendag erwischt un dat weer
ok noch teemlich kolt. Aver Elisabeth weer warm antrocken un harr
enen smucken bunten Regenschirm.
De Schaap hebbt ja en intressante Fellteknen!
|
Up den Weg na den Schaapsstall kemen uns al Schaap mit ehr lütten
Lämmer in de Mööt.
Blick vun den Schaapsknüll
Puh, Regenweder! De Schaap hollt bloots
de Nees orr den Moors an de Luft
|
De Regen maakt de Schaap blangenbi nix ut. Ehr Fell hett vun Natuur
so veel Fett, dat dat Regenwater doran afperlt. Dat Schaapsfellfett
kannst richtig föhlen, wenn du so'n Schaap strakelst. Denn föhlt
sik de Hand achterna richtig klebrig an. Un schull de Regen
wirklich mal to un to dull kamen, denn kann dat Schaapsfell bet to
en Veerdel vun sien Gewicht an Water opnehmen, ahn dat sik dat natt
anföhlt!
De Regen geiht de Schaap an'n Moors vörbi
De Schaap sünd en bunte Truppe
De Stall höört to de Naturschutzstation
Dummersdorfer Ufer
|
"Wir wollen doch in den Stall und die kleinen Lämmer streicheln",
keem dat vun Elisabeth. Recht harr se! So möken wi uns up den
Weg na den Stall. Dor keem en junge Fru mit en lütt Lamm, dat
jüüst up de Welt kamen weer. Se bröch dat gau in den
Stall to ehr Modder. De Stall weer ünnerdeelt mit luder lütte
Koben. Jede Koben weer mit Stroh utpulstert. In den een Koben leeg
al de Schaapsmodder.
De komodige un warme Stall
so komfortabel geiht dat in de frie Natuur nich to
Also den Snack vun dat "Swatte Schaap"
muttst in düssen Stall
annersrüm denken hier is en witt Schaap en "swatt
Schaap"
Dat Minschenjungdeert
|
Nu is de Tied, wo in uns Klimazoon de mehrsten jungen Deerten op
de Welt kaamt. De Grund is natüürlich, dat dat Weder nu
milder warrt, mehr Nohrn dor is un de jungen Deerten sik wat ranfreten
un stark warrn köönt, bit de neegste Winter kümmt.
Denn överleevt de mehrsten. Poor starvt jümmers, sünnerlich
bi dat Leven in frie Natuur. Dat gellt sogor bi Deerten, de so good
un warm utstaffeert sünd as de Schaap. De Natuur de Evolution,
de Entwicklungsgeschicht hett dat so inricht, dat de Brunft
orr de Poorungs- orr Hoochtiedstied för de Deertenöllern
bi jeed Spezies jüst passlich so liggt, dat
de Jungen in'n Lent boren warrt.
Un woso gellt dat bi de Minschen nich? Nu ja, de Minschen hebbt in'n
Verloop vun de Evolution so veel Plie tosamenraakt, dat se ehr Kinner
to all Johrstieden dörbringen köönt. Dorwegen sünd
se ok dat ganze Johr fruchtbor. So kann uns Spezies de mehrsten Nakamen
tügen dat is allens, wat för de Natuur wichtig is.
Dat lütt Lamm keem nu to sien Moder. De slick ehr Kind leev
af, bit dat dröög weer. Mit den Kopp raak se Stroh över
ehr Kind un deck da to. Blots de lütte Kopp weer noch to sehn.
Elisabeth keek mit grote Ogen up den Arm vun ehr Moder to.
Is Moderleev wirklich bloots de Leev to de
egen Gene?
Wi wüllt dat mal nich glöven
Och, wo deit dat good, vun Mama todeckt warrn!
Blökt se opletzt noch en Slaapleed?
"Du Schaf?" "Du Homo
Sapiens?"
|
Aver denn wöör se unruhig, wull rünner un ok noch
de annern Schaap in den Stall bekieken. Vör en groot Schaap in
en Koben bleev se stahn. Bück sik un keek dörch den Holtverslag:
"Du Schaf?", fraag se. Keek mi an un meen "Du Frau
Heßler?" Wi hebbt nickköppt un uns dull höögt.
An leevsten wull se dat Schaap strakeln.
"Mama, dat Schaap hett mi antert!"
Familie Wittschaap ünner all de
Bunten
|
Nu sull dat aver wieder gahn. Goot, dat Elisabeth Gummistevel an
harr! Dat quatsch richtig, as se dörch den Matsch na buten güng.
Mit ehr'n upspannten Regenschirm tippel se wieder över den Hoff.
Dor wöör se up de Wisch achter den Stall twee Esel wies.
Glieks leep se an den Tuun un wull de Esel strakeln. De söchen
aver dat Wiede.
Swatte un brune Lämmer: De Schaap kennt
keen Rassismus
Wittlamm un Swattwittlamm speelt tosamen
Elisabeth weer intwischen ok mööd. Un dat güng wedder
na Huus. Wi hebbt uns aver noch de Schaap up de Koppel ankeken. Un
de Esel hebbt uns ok gefulln!
3.4.2016
|