En Angler in Oostfreesland

vun Thomas Seemann


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Aalen rökeln

Weekenend haal ik mien Angels vandag,
aver ok annern Saken ik inpack.
Een drög Lappke för't Aalen-Griepen,
een Beetanwieser mit grelle Piepen.
Daarto bruuk ik ok een grote Kumm,
un as Köder nehm ik een dicke Wurm.

Nu geiht dat los na'd Timmeler-Meer,
hopentlik koom ik mit Kumm vull weer.
De Aal de sitt meest an't Grund,
tüsken Heektbladen un annern Strund.
Ik löv, dat wordt een gode Nacht,
de Himmel klaar, de Wind weiht sacht.

An disse Avend fievteihn Aalen,
för so völ mut man fix betahlen.
Nun komen de Aalen in dat Solt,
un ik sök al mal dat Holt.
Daarför mut ik aver nich lang söken,
denn immer nehm ik dat van't Böken.

Een paar Stünnen, denn is't so wiet,
ik al maal de Tünn anschmiet.
De Rökeltünn, de mutt fix heet,
as dat ok woll een jeder weet.
In't Ovend so bi tachentig Graad —
uppassen, dat kien Geleeschwanz wordt!

De Tünn, de dampt, nun bün ik blied,
in een Stünn kriegen wi Visit.
De Nahbers mit de Kinners...
ik probeer al mal mit de Fingers.
Nun sünd se gaar, man kann se eeten,
dat doon de Nahbers noit vergeten!

Ik aver wer mien Angels nehm
un segg luud "Op Weddersehn!".
Ik mag lever Aalen fangen,
as mit Nahbers rumtohangen.
Bi't Angeln, daar hebb ik kien Sörgen,
un rökelt, dat wordt weer mörgen.

 

 
Angeln in'd Hoek

Hoek andaal, bit nich mehr geiht,
man sük up dat Fischen freit,
vörbi an't moi grote Burenhusen,
Höhner up't Straat herumsusen.
Över'd Randkanal noch een Stück,
villicht hebb ik mit Angeln Glück.

De Sünn is noch nich heel upgahn,
irgendwell röppt luud "upstahn!".
In'd Hoek sücht dat anners ut,
hier mutten all Lü fröh rut.
Kohjen melken un annern Saken,
dat is, wat de Lü hier maken.

Aver ok de Zegenbuur
liggt ja all up'd Luur.
Ut Fenster schient dat Lücht,
man hum düdelk sücht.
Ok de Zegen hebben Smacht,
un holen seker up hum wacht.

Nun bün ik bold bi'd Boekzeteler-Meer,
ik mi aver noch düchtig verfehr,
denn bit Busken an'd Padd
fall ik binah van mien Rad.
Een Fasan har sük hier versteckt,
un het mi bi'd Wegflegen good verschreckt.

Nun sitt ik Stünn för Stünn
in de greller wordende Sünn.
Nu villicht een Schleie för mien Rökeltünn,
un lecker eeten mit mien Frünn.
Doch steiht de Sünn all in'd Zenit,
un ik denk, dat wordt nu nötig Tied.

Ik pack nu mien heele Reev weer in,
so maakt dat Angeln gaar kien Sinn.
Ik fohr torügg un denk doran,
as de Dag für mi begann.
Wenn mi dat mit Angeln doch bedrückt,
dat Drumherum meestens mi ok entzückt.


Text un Fotos: Thomas Seemann
14.8.2011


na baven