|
Wer wüss verleden wat vun Wacken,
hooch in Noorden so ’n stillet Dörp?
Ik meen, dor kriggst du fix poor Macken
mang Kohstall un Törf.
Dat geev mi je ni nix — un dach: „Lebennig begraven!“
So heff ik ok maal meent,
kann in mien Leed bloot noch loven:
un wer op Heavy-Metal steiht,
de Johr för Johr na „Wacken“ geiht.
Denn „Wacken“ is siet Johren
een Wahnsinns-Phänomen.
Dor kannst de Füürwehrkapell
mang Heavy-Metal-Fans spelen sehn.
De Deerns un Jungs sind lang’n Kult
as „Firefighters“ vun Wacken,
un alle Lüüd in ’t lüttje Kaff
all wuschenlang mit anpacken,
dat hier dat „Open-air“ leevt,
in Wacken de Luutspekers beevt.
Denn Wackens „Open-air“ is lange Johrn all Kult.
Wullt du dorbi sien mit veel Beer,
bruukst ok maal Watte för de Ohren.
Hier hebben de Metal-Fans dree Daag lang komplett de Regie —
un rockt un fiert glieks dree Daag in Matsch un Regen, segg ik di,
dat Riesen-Metal-Open-Air
lockt sülvst de Allergröötsten her.
Wacken is dank Heavy-Metal lang’n weltberühmt.
Hier geht de Post af, wenn Musik un dat Beer so richtig schüümt,
Un wenn de „Firefighters“ speelt — mit Blasmusik un Tuten
—,
sühst man Glückseligkeit in 80000 Heavey-Metal-Snuten.
Wer op dat „Open-air“ geiht, de vull op Wacken steiht.
Denn Wackens „Open-air“ is lange Johrn all Kult.
Wullt du dorbi sien mit veel Beer,
bruukst ok maal Watte för de Ohren.
Hier hebben de Metal-Fans dree Daag lang komplett de Regie —
un rockt un fiert glieks dree Daag in Matsch un Regen, segg ik di,
dat Riesen-Metal-Open-Air
lockt sülvst de Allergröötsten her.
|
