Sommertiet

vun Addi Kahl


To'n Anhören hier klicken:

 

De Sommerdaag sünd so fix verflagen,
de Tiet geiht jümmers veel to gau in 't Land.
Spöör noch dat Prickeln vun Solt un Waterwogen
un op de Huut denn fienen, warmen Sand.
Seh mi denn Strandkorf na Sünn henn verschuven;
an Heven kreisen bunte Drakens hooch in 'n Wind,
seh noch denn Wellenschuum vun all de Sailschipp stuven,
frei mi op 't neegste Johr all wedder as 'n Kind.

Oolwiewersommer stimmungsvull to 'n Afscheed.
Dat köhle Johrestiet is nu ni nich mehr wiet.
Du seggst „Adschüüß“ mit luter bunte Harvstbleed
un schon to balden kümmt de eerste witte Riep.
ik seh de Strandkörv so na un na verswinnen,
poor letzte Drakens, helle Kinnerstimmen in Wind.
De See is wild un ruuch un kuum noch Segellinnen,
frei mi op 't neegste Johr all wedder as 'n Kind.

Sommertiet, o Sommertiet,
du rittst mi op mien Hart so wiet.
Kaleisdoskop in sien bunte Oort
un veel bedacht in Leed un Woort.
Sommerdroom, veel to kort,
du löppst dörch 't Johr as hüü un hott,
as bunte Flatterling vun Bloom to Bloom,
un veel to fix is dien Tiet vergahn.


Biller: seaq68/Pixabay, Arcaion/Pixabay, Photostory/Pixabay, valiunic/Pixabay

12.8.2018

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet