Notizen ut'n Harvstmaand


 

 

"züblin tiefbau"

na blagen heven ut de eerd
sühst geel de silos scheten.
"tiefbau" nöömt's sik, dat is verkehrt:
denn "tiefblau" mutt dat heten.


 

 

pappelsamen

de tokumst
vun en lütt pappel
fallt di in'n schoot:
all ehr wesen
in din hannen fulln
mit banges tovertruun —

dat grote Kann, dat grote
Villicht
dat grote Höpen —
millioonenfach
flüggt't in'n wind
söcht hüsung
söcht en stee, de wassen lett
en hann, de
pappeln planten will

op höpen utseit
ok ik un du
millioonenfach

dalfulln
op en stee, de wassen lett...?

licht in min schoot liggt
banges tovertruun
puckern pappelhart
fraagt: büst du hüsung?
pappel ik,
pappel du.


 

loof, to'n dalfalln bestimmt —
himmel, sporsam mit licht —
schicht vun smödiges nimmt
metzensnied vun't gesicht —

knaken ünner de huut.
dünn is se, man entspannt.
loof fallt dal sünner luut.
süh, dat wiest di dat land.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet