Notizen ut'n Märzmaand


de bööm

se sünd vull bott in unverstunnen spraken,
beswöört uns gestenriek, doch to verstahn;
vun weten wispelt woold un elkeen telg —
vun märken schüümt se, deep un veelbedüden,
vun olen töver, de erlösen kann —
se wringt de hannen. biester gaht wi weg.


dat slachtfest an de beek liggt frie
un schaamlos apen dor.
schreckstief steiht, wat noch leevt.
de pappelreeg, de allns tovor
beherrsch, de geev dat nie.
wenn düt passeer, 'keen weet noch, wat nu gellt?
ehr tokumst blifft in'n düüstern.
de toorn verhüllt sien hööfd.

un as ut anner welt
leggt bloots de wildpadd op de kant en smüüstern.



Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

3.10.2020

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet