Notizen ut'n Märzmaand


oosterkroon

de aarnkroon grööt den oostermaand,
se grööt, en bild vun wied,
vullkamen al in anbeginn;
ehr moder is de tied.
wi leevt in segensrieke kant,
'neem tied alleen dat stüürt,
dat schöne junge oosterkroon
de aarnkroon eis gebiert.
dat wasst uns all vun sülven to,
knapp röögt vun minschenhand:
wi leevt hüüt op en glücklich flach,
meist in schlaraffenland!


wandsbek

dat is en helle vörjohrsdag.
dat holt, dat an'n holtmöhldiek liggt,
driggt noch nich veel;
dat warrt to'n kahlen flüchtenslag
in'n spegel vun min seel.
dorachter swiggt
massiv-dörfinstert de wand
vun verstand.


 

 

 

 

nine eleven

wenn wat terfallt,
wenn de gestalt
sik wannelt in den dood,
seht wi verblüfft:
wat't nich mehr gifft
weer — groot.

 

 

 

wat een weer, all
liggt dal:
groot weer tomaal
de fall.

wat storven liggt,
sin binners brickt,
wiest denn in sin gestalt
en grötter speel
— wi sünd en deel —
dat unsichtbar, luutlos un heel
sacht üm uns fallt.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet