Notizen ut'n Braakmaand


junimaand

weg, ik schull
di man gahn
solang du noch
nich towussen büst

wokern doot op di
ja ok min schreed

fru holle, ik schull
di man folgen, solang
din duft mi noch röppt.

din blöden deel ik
mit de fleeg

hastige welt, ik schull
di man vergeten
solang di dat noch gifft

to'n dank vergittst
du mi


de sommer is: de sommerliche geest.
nix blifft vun em as dat, wat hier verweiht:
in spoorendunkel, in den gassen frääst,
en placken heven, de in't water steiht.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet