Notizen ut'n Braakmaand


de grote wender wendt dat heu, sik sülven un de richt
vun tied un johr. 'neem wendst di hen? kumm, wies em din gesicht!


 

 

höger as
fleegtüüch fleegt
wasst de lütt bark:
se
röögt den heven an,
den de fleegtüüch
dörkrüüzt.


 

gifft weeg, de föhrt
direktemang in'n heven —
wenn de letzte raps afblöht,
kaamt se vördag

kannst ehr gahn
as minsch
kannst ehr sehn
un stahn blieven
as boom



"public viewing"

en momang,
fastfreten in de tied:
hunnerte in't telt
snappt na luft, desülvige luft:
pedd den ball
in't door, lukas podolski!
— desülvige luft
atent wi jümmers, aver hüüt
weet wi't.


 

vun gröön na geel

de gassen kippt, mit ehr dat johr,
vun gröön na helle klöör —
wi folgt de twee op smalle spoor;
kiek eens! dat gries in dine hoor,
dat weer dor nich tovöör...


 

 

giff nich op, lütt
barkenboom!
söch
den heven!
wulken verstellt em nich mehr
as sünnschien, swatt
nich mehr as blaag.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet