Notizen ut'n Hornung


heel lütt un stüttig geiht, stapp-stapp,
dör'n winterwoold en minschenpoor.
dor achtern sühst ehr noch man knapp,
man liekers — höörst dat? — warrst dat wohr? —
dat düssen beiden minschenkind
woll in den woold de hartslag sünd.


 

 

 

de barken kahl,
man snee, de sturv —
meenst du, dat fröhjohr
kriggt de kurv?
de iesig beek,
de seggt, ik löög ...
un kiek: de winter maakt de böög.


nu kiek, 'neem ik mit gröne koor
so sutje dör de gegend fohr:
dor treckt mi doch de straat en flunsch!
ik stopp un segg: "o straat, mien wunsch
is düt: loop du, woneem ik fohr,
man sachte smüüstern dörch dat johr!
dat is, wat vun en straat ik will!"
de straat kiekt plietsch un swiggt man still
— un grient vun een na't anner ohr!


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

10.8.2014

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet