Lübeck. Grafik vun Jutta BredowLübecker Geschichten:
Vun de Suldaten

vun Karl-H. Nissen


Wi hebbt toletzt vun de Ammen höört un vun Annalene, de fraagt harr: "Wenn ik ut de School kaam, Mudder, wat sall ik denn mal warrn?"
"Mien Deern, wenn du di goot schickst un jümmers braav büst, denn warst du Amme in Lübeck." —

Dat güng mitünner fixer, as de Deern dacht harr.

Soldaten geev dat fröher, gifft dat hüüt. De müssen Manöver maken, öven. Un denn müssen de Buurn de Soldaten Quartier geven, dat weer Gesett, de müssen enen Platz to'n Schlapen hebben un to eten müssen se ok kriegen.

In den Pachtverdrag för den Hof Falkenhusen heet dat: "Einquartierungslast mit Einschluß der Verpflegung und des Futters hat der Pächter abzuhalten."
Un wenn nu de Soldaten eten harrn un noch nich ganz mööd weern, denn hebbt se sik mit de Deerns up den Hof anfründt. Dat güng fix.

De Soldaten weern wedder weg, un de Deern markt, dat se wat Lüttes kriegen sull. Ach, wat hett Mudder schimpt!
"Nee ok doch! Du büst graad sößteihn Johr! Wat müsst du ok mit den Soldaten so rümkalvern!"

"Mudder, wo kunn ik weten, dat man dorvun Kinner kriegen kann! Du hest mi nix seggt, Oma ok nich. De Schoolmeister nich, un de Paster hett jümmers vun de Sünd snackt. Man wat dat is un wat dorbi rutkamen kann, dat hett he ok nich seggt."

1806 hebbt Napoleon sien Soldaten uns Stadt besett, 1813 hett man de Franzosen verdreven. Dorto hett man junge Lüüd söcht, de friewillig mitmaken wullen. De Oberst Tettenborn hett abends en Reed hollen un de jungen Lüüd — se weern hell begeistert, dorto ok en beten duun — wullen alltohoop glieks mit to de "Hanseatische Legion". Ik denk mi, de oll Oberst hett sik utkennt. He hett seggt: "Jungs, slaapt juuch man eerstmal ut un morgen fröh fraagt ji juuch Mudder, wat de dorvun höllt."

Na, annern Morgen weer de Andrang to de Soldaten nich mehr so groot.

To disse Legion hebbt junge Lüüd tohöört ut Hamborg, Bremen un Lübeck. Grote Slachten hebbt se nich slagen. Se weern ok woll en Trupp Soldaten, mit de swoor wat antofangen weer. Hier bi Lübeck harr Major vun Arnim dat Kommando. He harr en Oog verloorn, dat weer en beten gräsig antokieken, un he weer energisch. Siene Soldaten wullen so männichmal nich so parieren, as dat sien sull. He hett bi sien Soldaten de Prügelstraaf wedder inföhrt.

1813 sünd de Franzosen ut Lübeck aftrocken. Bi dat letzte Gefecht hett de Major ene Kugel an den Kopp kregen, he weer glieks doot. Sien Denkmal steiht in Wesloe gegenöver vun den Supermarkt. Un de Arnimstraat hett sienen Namen kregen.

De Hanseatisch Legion harr ok en egen Leed, dat "Hanseaten-Leed". Dat kann ik hier nich vörstellen. Mien Fru hett seggt, dat weer nich stubenrein.


Teknen: Jutta Bredow
21.2.2016

 


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet