Tappi, de Waldwicht:
Winterblööm!


Leev Kinner, ik bün en Waldwicht!
Ik höör up den Naam Tappi.

Bit Wiehnachten weer ik Höölpsmann vun den Wiehnachtsmann. Dor harr ik mien Wahnung in den Dannenboom up de Terrass.


Vun hier in mien Dannboom heff ik en goden Överblick!

Nu mütt ik up all de lütten Blööm uppassen, de al neeschierig ut de Eer kiekt.

Över mi hangt al de eersten gelen Blöden vun den Winterjasmin.


De Winterjasmin

Vun mien Utkiek, en ümstülpten Blomenputt, kunn ik de eersten lütten Spitzen vun de Sneekieker sehn.

Gau bün ik hindaal klattert.
Un wohrhaftig keken dor al de eersten lütten Spitzen vun de Sneekieker ut de Eer.


De Sneekieker sünd de lütten grönen Stengels vör mi!

Över den natten Rasen güng mien Weg na de anner Siet vun den Goorn.
Meist harr ik de lütt Goosbloom översehn, de ganz alleen in den grönen Rasen blöht.


Goosblööm laat sik eenfach vun nix ünnerkriegen!

Mit natte Fööt güng mien Weg wieder.
Ganz versteekt ünner en Busch keek en rode Christroos ut de Eer. Se weer
mi al meist över den Kopp wussen !


Jungedi, de Christroos leggt ganz schön los!

N'beten wieder lang stünn al en richtigen Bült mit Christrosen.


Ha! Ik sitt merrnmang de Christrosen, un se danzt üm mi!

Un dat allens al glieks na Wiehnachten.
Wo sall dat hingahn? Dat kann doch noch Ies un Snee geven.

Ik maak mi richtig Sorgen üm all de schönen Blomen!

Tappi


Un hier warrt de Geschicht vörleest:


Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.



Fotos un Text: Antje Heßler
15.1.2012


na baven