Modder
Sünn ehr Kinner: Märken vun Sophie Reinheimer, överdragen vun Klaus-Dieter Tüxen De Wisch stünn vull vun lüttje, goldgele, lüchtende Himmelsslötelblomen. As bi 'n richtigen Slötelbund hungen dor jümmers mehr lüttje Slötelblomen tosåmen, jüst so as in Modders Slötelkorv. De Himmelsslötelbloom "Nu segg mi doch blots, Modder", froog de lütt Janne, dee mit sien Modder kommodig op de Wisch seet, "worto passt denn blots all düsse velen, lütten Slötel? Un hebbt de Engels dee all fallen låten? Un söken se dee denn gor nich?" Modder keek nå'n Himmel rop. Se seeg sik de Wulken 'n beten
an, dee dor båven trocken, de witten Wulken op den blauen Himmel,
un denn sä se: "Ik weet nich, wat dat so is, Janne, åvers
ik denk mi: In'n Himmel wåhnt doch noch mehr, nich wohr? "Also, pass op: Dat is een heel lange Strååt, vele
Wulkenhüüs, een neven dat annere. Un op dat Schild an't
eerste Wulkenhuus steiht: Regen, Waschfru."
"Noch een Wulkenhuus wieder, dor steiht: Sneeflock, Landschopsmålerin.
Nu kümmt een ganze Reeg vun Hüüs, an dee desülvige
Nååm steiht. Wohrschienlich wåhnt dor luter Verwandte
tosåmen. Pass op: Snee, Zuckerbäcker; Snee, Lienwever;
Snee, Kappenmåker. Åvers denn kååmt wedder
annere: Wind, Stråtenkehrer; Wind, Konzertsinger; Sünnenstråhl,
Goldarbeiter; un so geiht't wieder. Fein denk ik mi dat, all
de Wulkenslötter. Mit Ärkners un Toorns, mit rode un gröne
un gollene Målerien sünd se utstaffeert, un in de Sünn
schemert se sneewitt. Männichmål kååmt ok lüttje
Engels op Besöök. Denn lüden se un fråågt:
,Goden Dag! Is de Herr Steern to Huus? De Lanteern an'n gollenen Wågen
will nich recht brennen ik denk, Herr Steern kann se wedder
in't Loot bringen.'
Weer dat snååksch, wat Modder dor sä! Åvers Modder harr se nich vergeten. See plöck een niege Slötelbloom af un sä heel sinnig: "De lüttjen Slötel hebbt de Inwåhners in Himmel woll nå uns dåålsmeten, dormit wi se eenmål besöken un in de Wulkenhüüs rinköönt." "Oh",
sä Janne bannig verbååst; denn dat harr he nich dacht.
As nu Janne ornlich wat nådenkern worr, sprung de Modder ut dat Gras op, trock ok Janne hooch un sä: "Kååm, nu wüllt wi nå Huus gåhn. Denn alltolang dörv man op Besöök nich blieven, weetst du!" 24.5.2021
|