Caspar vertellt:
Ik bün Onkel woorn!


 

 

I-AAH, I-AAH, I-AAH!

Leev Kinner,

hier is mal wedder Juuch Caspar ut den Eselpark in Nessendörp.
Ik heff Juuch nich vergeten! Ik warr ok wedder wat vertellen.

Den Winter över weer ik in den Stall hier in Nessendörp mit anner witte Esel.


 

 

Dor weer dat warm un wi kregen ümmer rieklich Heu to'n Freten.

 

 

 

Ik bün nu al
twee Johr oolt!

 

In den Stall vertellen sik de annern Esel, dat wi witten Esel wat ganz Besünneres sünd. In dat 17. un 18. Johrhunnert wöörn witte Esel för de Königshüser uptrocken. Dat gell as besünners fien, wenn de Königskinner mit witte Esel spelen. De witten Esel gellen as Lichtbringer.

Leev Kinner, ji köönt juuch seker vörstellen, wo groot uns Freud weer, as wi to weten kregen, dat in unsern Stall wedder en lütten witten Esel up de Welt kamen weer.

 


Edelweiß un sien Modder. Modder is ganz swatt! De Farv hett Edelweiß denn wedder vun sien Vadder arvt, as ik!

 

 

 

 

He höört up den Naam "Edelweiß" un sien Modder heet Nicki.
An 10. März is he up de Welt kamen. Un he is mien Neffe! Ik heff mi villicht över em freut!


Sööt, nich? Un wat he för'n Wuschelkopp hett!

 

 

 

De ersten Daag bleev he in den Stall.

Buten weer dat för em ganz eenfach noch to kolt.

 

 

 

He bleev meisttiets an de Siet vun sien Mama, de em ümmer in't Oog harr.


Denn keem aver de Dag, dat de beiden tohoop up den Hoff dörfen!
Ganz vörsichtig keek Edelweiß ut de Döör.

 

 

Bald harr he keen Bang mehr.
As eerst harr he de Börnstell an de Stallwand entdeckt.
He harr groten Döss.

 

 

Dorna keek he sik den Utloop genau an.

Dat weer doch wat anners as den ganzen Dag in den düstern Stall!

Eenmal hett he sogoor den Kopp dörch dat Gitter steken!

 

 

Aver denn sehg he sien Mama!
He leep gau achterna!

 

 

Nevenan weern ok noch anner Esel. De Griese un Edelweiß weern al tohoop in den Stall. Dat weer Emil. De weer en poor Dag öller as Edelweiß.

De harr ok ümmer Döss!

Aver dor weer ok noch en lütten gescheckten Esel in den Utloop nevenan. De weer denn wull eerst jüüst up de Welt kamen.


Hmm, de griesen un scheckigen Esel sünd ja ok ganz sööt, aver wi Witten sünd doch de döllsten!

 

 

 

De harr en witte Mama!

Ji seht, leev Kinner, hier is ümmer wat los.
Hier gifft dat jedeen Dag wat Nieges to beleven.

Ik kann Juuch blots raden, kaamt mal na Nessendörp un besöökt uns!
Villicht seht wi uns denn.

 

 


Dat is mien Neffe Edelweiß!
Ik meen, he süht mi liek!

 

Allens Gode wünscht Juuch


Caspar ut Nessendörp!


Un hier warrt mien Geschicht vörleest:


Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.

 


Naja, bit up den lustigen Wuschelkopp
süht he mi doch en beten liek, nich?

 


8.5.2011


na baven