Caspar vertellt: Mien Familie un de Aanten
I-AAH, I-AAH, I-AAH!
Moin, moin, ik bün al waak un wedder dor!
Lang slapen kannst in den Stall nich. Neven mi weer de Kinnerstuuv. De lütten Eselkinner sünd all fröh up de Been un maakt ornlich Larm.
Denn schriet ok noch ümmer en Onkel jedeen Moorn luut
I-AAAH!
Dat hall dörch den ganzen Stall. Müsst di meist de Ohr'n tohollen! He haal ok de Letzten ut den Slaap!
Ik leep denn geern na den Diek in den Park.
Dor harr ik wat snattern höört.
As ik neger keem, höör ik en luut "Waak, Waak, Waak"! En Aantenmodder reep na ehr Kinner. Se wull mit ehr up den Diek.
Ganz vörsichtig güngen de lütten Küken to Water.
Een lütt Küken swomm glieks los!
De Aantenvadder, de Woort, bleev an Land.
He seet in de Sünn un keek to!
Nu müss ik aver maken, dat ik wedder na Huus keem.
Mien Vadder sull en Kutsch trecken.
Dat wull ik sehn!
Gau leep ik na den Stall. Dor stünnen all de Kutschen parat.
Mien Vadder tööv al up Besöökers, de mit de Kutsch en Fohrt maken wullen!
Dat duur mi aver to lang. Ik güng wedder na Huus.
Tschüüs bit to'n neegsten Mal. Denn vertell ik wieder!
Juuch Caspar
Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.
na baven
