Ik bün de Steen

Steen in'n Sinai © Rudi Witzke
Steen in'n Sinai © Rudi Witzke

Ik bün de Steen. Ik glööv nich an dat Uperstahn.
Mi gifft dat al so lang, mien Beginnen heff ik vergeten.
Villicht weer ik fröher en Barg, en Gebirg.
Doch jümmer weer ik een Steen.

Ji seggt Erosioon
un juuch Sprook heit:
"Duurn Druppen höhlt den Steen."

Wat weit' ji denn schonst, de ji so
kort blots up de Eerd sünd: "En Druppen up den hitten Steen."

Asch to Asch, dor sünd wi gliek,
so as in de Ballstürigkeit, denk ik.

Ik bün de Steen, ik glööv nich an dat Uperstahn
un dorwegen hebbt se mi
vör dit Graff rullt.

Digitalbild Rudi Witzke
Digitalbild Rudi Witzke

Ik bün de Steen, segg, is de Doot nich seker naug?
Wokeen schall mi querleggen? De Levigen? De Doden?

En ganz eenfach Upgaav för mi as Steen.
Se hebbt EM bröcht, en Minsch, salvt, wickelt un betrurt.

Dit Lock hett woll en rieke Minsch to eigen. Doch
all Riekdoom is vun uns, de Steen, blots stahlen.

Dor marscheert nu noch up Wachtlüüd! Wat schall de Tüünkraam.
Wat de woll faster stahn as ik?

So en' Platz as ik hett nüms: Ik kann
in't Graff seihn un togliek ok in de Welt.

Ik bün de Steen. Ik glööv nich an dat Uperstahn.
Wokeen schall ik wehren? De Levigen? De Doden?

Ich bün de Steen. Dat ward nu Nacht, doch holl
ik af ok noch an Dag den Dag vun't Graff.

So en' Platz as ik hett nüms: Ik kann
in't Graff seihn un togliek …. Ach,
dat heff ik schon seggt. Ik glööv, warr old.

Up eenmaal ward't Licht — un up de falsche Siet,
nich dor, vun wo de Morgen kümmt.
Orrer kümmt de Morgen hüüt ut dat Graff?
Ik bün verbiestert:
Dat kann nich sien, dat dörf nich sien,
dor buten is dat düster un
binnen is dat hell.
De Wächter sacken to Bodden un
binnen steiht een up — wokeen?

Ik bün de Steen. Ik glööv dat nich.

Ik bün de Steen, de Johrdusende heff ik seihn, allens,
wat dat to seihn gifft — dat giff nix Nieges,
denn Nieges verflücht.
Ik weit Bescheid, ik bün fast, ik bün stark.
Ik maak mien Upgaav, dat gifft keen Probleem,
allens is so as jümmer, ik bün
doch stärker as de Wächter,
as de dor buten,
as de dor binnen?

Dat Licht, mit eenmaal warr ik
so licht, ik sweev binah, beweeg mi un rull weg,
weg vun den Ingang, de en Utgang ward.
En Utgang ut dat Graff??
Ik bün de Steen, ik glööv nich an dat Uper….

HE tridd na buten
un in't Vörövergahn
leggt he heel lich blots
sien Hand up mi —
un mi ward warm.

Ik bün de Steen. Ik glööv dat nich, ik glööv!

Digitalbild Rudi Witzke
Digitalbild Rudi Witzke


Wi dankt vun Harten de Evangelisch-Freikirchliche Gemeinde Dortmund Huckarde,
dat ok wi över de Wöör "Ik bün de Steen" nadenken köönt.
De Meditatschoon hett Rudi Witzke in't Plattdüütsche bröcht. Vun em sünd ok de Digitaalbiller.


16.4.2006


na baven