De Krink is slaten

vun Rudi Witzke


Stein un dat Grote Wader sünd woll de ölsten Tügen vun dat Warden vun uns Ierd.

Se treckt uns beid jümmer wedder an.

Een Wunner is denn, dat sik up de ööd Ierd zorte Blaumen vörwagen un uns Welt smücken.

En grötter Regenhusch tövert in påår Daag in de Judäische Wööst dat Blaumen-Wunner vör.

Bunte, fröhlich Tieden in uns Leven!

Twüschen de vun de Sünn brennen Stein luscher se vör: De Mahnblaum un woll een Oort Knöterich.

Hüüt aver straakt de Grote See den Granit, de up sien Reis mit dat Ies hier siene Steed funnen hett.

Ierste Sand blifft hangen, de liek dat Wader den groten Brauder Stein smuust.

Ehm inmummelt.

"Ierd to Ierd, Asch to Asch, Mull to Mull!"

So köönt de letzten Wöör an't Graff spralken warden. Een kann aver ok seggen:

"Ierd to Ierd, Mull to Mull, Sand to Sand!"

Wi willt dormit to'n Utdruck bringen, dat een Minsch dorhen trüüchkiehrt, wo hei hernahmen ist.

Uns Levlang treckt dat uns ruut up de Sandflacken.

Dor ist över un üm uns Heven, wi sünd ganz lütt, de Ierd verswinnt an de Kimm.

Wi verswinnt. In'n Nävel lööst sik allens, Ierd, Heven un Minsch.

Trüüch na'n Anfang, de Krink is slaten.


Upnahmen Anke Nissen, Teiken un Fotos un Text Rudi Witzke
14.10.2012


na baven