Dodensünndag

vun Silke Frakstein


Kottens hebbt wi Erna to Graff bröcht. 95 Johr is se worrn.
"Ward ok Tiet", hett se seggt. Richtig.

De Oogen, de Ohren, dat wull allens nicht mehr. Radfohren güng notürlich ok nich mehr. Blots noch swemmen un Gymnastik. As se dor denn jümmers wedder henfullen is, hett se opgeven.

Erna weer mien Vörbild all de Johren. Wi sünd uns op'n Radtuur bemött un lange Johren tosomen fohrt. Henfullen is se bi jedeen Tuur. Dat hebbt wi al jümmers mit inplont. "Ich kann Judo", hett se denn seggt. Un würklich, in all de Johren is ehr nie nich wat passeert. Zack, weer se wedder op de Been.

Dat un noch veel mehr hebbt wi nochmol heuert, in de Kark. Erna güng sotoseggen nochmol an uns vörbi. Scheun weer dat.

Se harr ok allens regelt. De Musik, dat Leed wat wi sungen hebbt, den Psalm
un achterno Koffidrinken.

Ehr Asch kümmt no Cuxhoben, un wenn ik in Tokunft bi de Kugelbake stoh, warr ik mit ehr snacken. Ik segg ehr denn nochmol, se schall 'n beten wat vörsichtiger sien bi Petrus, op Fohrrad. Wer weet, wat dor boben los is. Un schwupp, fallt se vun Wolke söben dol.

Snacken mit de Lüüd, de nich mehr dor sünd, is wichtig, un dat geiht ok op'n Karkhoff. So as bi Greten. De hett en lütte Bank op dat Graff to stohn un denn snackt se mit ehren Otto allens dörch: Wat un wi un wo. Dat is god för de Seel.

As all de Mannslüüd hett Otto geern Beer drunken. Un an'n Dodensünndag bringt Greten em een Buddel Beer mit. Se deelt sik de Buddel, so as se dat freuher ok mookt hebbt. Ehren Deel drinkt se ut un sien Deel kümmt in so'n lütten Töller. Se seggt Adschüs un geiht tofreden no Huus.

De Nacktsnicken möögt ok Beer un so sammelt sik de Beester ut de Ümgebung to'n Sluck an Otto sien Graffsteed.

De Söhn vun Otto kümmt loter no de Graffsteed, süht dat Mallör, smiet de Beester in dat Woterbecken un drinkt mit Vadder denn eerstmol 'n lütten Sluck.
He mookt dat so as sien Mudder. Een Deel drinkt he, dat anner kümmt in den lütten Töller. De Snicken kümmt wedder, un......

Greten süht dat an'n annern Morgen, mookt "Klor Schipp", deelt de Buddel op un geiht no Huus.

As se denn an'n Obend mit ehren Söhn telefoneert un he ehr vertellt, dat Beer dat Paradies för de Snicken is, dat hett he in't Internet funnen, weer dat Lokol dicht.


"Danke, dat du mi nich vergiften deist!"


Snickenfotos: Ewald Eden

24.11.2013


na baven