En Rabbi schrifft an sien Kinner

överdragen vun Rudi Witzke


Höör up den Raat vun dienen Vadder un laat nich af vun de Liehr vun dien Mudder!

Nehm di dat an, to elkeen sachtmödig to snacken. Dat höllt di aff vun Raasch, de en leeg Tog in di is, de di to Sünnen bringt. So seggt dat uns Liehrers: Wokeen in Raasch kümmt, över den hebbt all Mächt vun't Böse Gewalt un in de Schrift heit dat: Holl de Raasch weg vun dien Hart, so höllst du dat Unglück wiet af vun di sülven!

Füll dien Hart mit de Döög vun Demoot. Se is de allerbeste Tog an en' Minschen. Denn dat heit: De Folg vun Demoot ist Gottsforcht. Denn överleggst du, woher du kümmst, wohen du geihst un vör wokeen du maal Afreken afleggen müßt. Du warrst di vör Sünnen höden un mit denn di todachten Deel tofreden sien.

Wenn du di an de Demoot wennt hest, ok vör anners Schuu hest un di höden deist vör de Sünn, so ward Gott sien Geist up di sien. Du warrst Andeil hebben an den Afglanz vun unsen Groten Gott, un du warrst Andeil an dat Leven vun de kamen Welt hebben. Denk över na: Wokeen sik in't Hart över anner stellt, die stellt sik gegen de Herrschaft vun Gott.

Up wat schall dat Minschenhart stolt sien? Up Riekdoom? Gott maakt riek un arm. Up hoges Anseihn un Ehr? Se höört to Gott, as dat schreven steiht: ‚Streev nich na Riekdoom un Ehr.' Stolt up sien Wiesheit? Gott kann de Wiesheit den Kloken un de Gaav to reden den Utsöchten wegnehmen. Du sühst, vör Gott is allens gliek: Wenn he töörnt, stört he de Stolten, wenn he Gnaad gifft, dennso heevt he de Elennigen up. Dorvör maakt di lütt, so ward Gott di groot maken.

Un nu will ik di verklickern, woans du di Demoot anwennen un ehr tru blieven kannst.
All dien Snacken wees in Sachtmoot, dien Kopp daalbögt, dien Kieken na ünnen, aver dat Hart na baven richt!

Minnacht de Minschen nich, elkeen wees in dien Ogen mehr as du. Is he wies orrer riek, giff em de Ehr. Is he arm un du büst rieker orrer klöker, so denk: Villicht is he mehr ahn Sünnen un reiner as du. He sünnigt villicht blots ut Verseihn, du aver mit Afsicht.

Bi all dien Wöör, Denken un Doon müßt di vörstellen, du steihst vör Gott. Uns Grote Gott füllt ja de Welt. Dien Snacken wees in Ehrforcht un trüchhollern. Denk an, jümmer in de Thora to forschen. Dennso warrst du se ok recht befolgen könen. Steihst du up vun dat Book, so fraag di, wat in dat Liernte wat is, wat du doon kannst.

Morgens un avends müßt du dien Doon up de Proov stellen. Denn sünd all Daag al en Trüchkamen to Gott. Bi't Beden denk nich an Saken vun disse Welt, rüst dien Hart in Richt up den Allmächtgen, maak dien Gedanken rein un överlegg de Wöör, de du utspreken deist.

Wenn du dien Levlang so deist, dennso warrst du nich sünnigen, dien Wöör un dien Doon un dien Denken warden oprecht sien, dien Beden rein un schier un andächtig, dat ward vun Gott geern annahmen warden.

Lees dissen Breef eenmal in de Week. Vergeet nich, up em to achten un dörch em alltiets up Gott sien Weeg to gahn. So warrst du glücklich sien up all dien Weeg un de Seligkeit vun de Güntsiet geneten, de för de Frommen bestimmt is. Jümmer, wenn du den Breef leest, ward in'n Heven dat Lengen vun dien Hart höört warden. Amen, Sela!


So schreev Rabbi Moses ben Nachman (1194 - 1270),
ok Nachmanides nöömt, de grote Dokter, Philosoph un Dichtersmann ut Girona.
27.8.2019


na baven