De Grönauer Kapell. Teknen vun Jürgen Hagen

De ole un de niege Minsch

Andacht vun Henning Eggers


Leve Gemeen,

wi leest in't Niege Testament dreemol vun de "oolen Minschen". Wat is de oole Minsch? Dat is dat, wat en Sünner utmöckt. Dat geiht üm de böös' Egenorden vun de Nakoomen vun Adam, de personifezeert dorstellt ward. De "niege Minsch" is dat, wat de kennt, de den Herrn Jesus anhöört un sien Wesensorden drägen deit; Glövende hebbt sien Lewen un sienen Geist un stellt dorüm Christus dor.

Gott hett mit den oolen Minschen, mit dat Sünnertum an't Krüüz op Golgatha afrekent. Dorüm weet wi, dat uns oole Minsch mit Jesus an't Krüz slogen wör. Wirksam weer dat för uns, as wi to'n Gloven kaamen sünd. Dor hebbt wi uns vun dat Sünnerlewen distanzeert un Gott sien Wöör seggt, dat wi den oolen Minschen uttrocken hemm! De niege Minsch keem togang, as de Hillige Geist op de Eerd keem un in uns de Wahnung nehmen dä, de dat Operstahnslewen vun uns Herrn hett.

In de Glövenden ward nu Christus, de nich mehr dor is, sichtbor. Dat gelt sowohl för de Samtheit der Erlöösten, as ok för den Eenzelnen. As wi to'n Gloven kaamen sünd, hebbt ok wi den niegen Minsch antrocken! Wi staht nu nich mehr as Sünner vör Gott, dat möckt nu nich mehr uns Wesen ut. Wi sünd nu sülke, de eene ganz niege Wesensord kreegen hemmen. So süht Gott dat, un dat is unse Steed! Un woso wi dat nu realiseern? Un woso wi dorno lewen? Dat is nu eene annere Sook. Wi sünd nu keene Sünner mehr; aver wi köönt wie Sünner lewen! Wi sünd nu in Christus, aver wi köönt so lewen, wi dat nich to Christus passen deit!

To den Niegen Minschen hört ok "de Sülvenwert un de eegen Würde vun de Minschen". So steiht dat ok in uns Grundgesetz, "die Würde des Menschen ist unantastbar!" Wie kann't angohn, dat wi Minschen jümmer in Regularien lewen mööt? Denn höört man mol to: Uns Sülvenwertgeföhl stellt sik tohoop ut dat Wohrnehmen vun uns egen Persönlichkeit. Dat is keen Floskel. De Fähigkeit ward boorn ut de Qualität vun uns Tosamensien mit uns Mitminschen, woans se sik sülven wohrnehmt un schätzt.

Minschen mit en stark Sülvenwertgeföhl sünd interessanterwies nich de, de in eensento de annern öwerlegen sünd un dat to Schau stellt. Nee, dat sünd veelmehr Minschen, de annere as gliekwertig Individuen anseht un behanneln doot! Wie kann ik dat in uns Andacht in uns Lütt Kapell wieder verkloren? Nehmt doch den Lütt Kathechismus vun Martin Luther, dor steiht allens binn, wat de Minsch för sik bruuken deit! De Gloven stärkt de Religion, so Minschen sik in de Religion finnen doot un sik an Gott wennen doot mit dat Beden: De Lichtform vun dat Minschwesen is de Seel' ! De Seel' is de Leev vun uns Wesen Minsch! Düsse Leev' is en unermesslich weertvull Deel ut de Leevskraft vun Jesus Christus.

So sünd wi wedder ankoomen bi uns besünnere Thematik: Religion — Gloven — Leevde. Wie heet dat in een Leed?

Allens duurt, so lang dat geiht,
Gott sien Leev in Ewigkeit.

Amen.


26.5.2019


na baven