Wees fief Minuten still
26. Dezember


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

In keen annern is Heil!

Apostelgeschicht 4, 12

Direktemang na Wiehnachten!
In keen annern Heil! Söcht dat Heil nich an anner Krüffen! Direktemang na Wiehnachten warrt in de Kark vun Stephanus predigt, de dorwegen in'n Dood güng, dat he in keen annern dat Heil söken wull.

"Wat kannst ok so stuur ween!", seggt de Wachtlü in't Kaschott un staht schullertucken an de Zellndöör vun de Apostels. "Ji intoleranten Christenlü mit juun Afsluutheitsansprook!", seggt de studeerten Lü un laat us as arme Irre lopen. "Mit solk Parolen wüllt ji us an't Ledder!", argsinnt de Politikers un wüllt de Kark verkümmern laten. "Woso denn ok jümmers so eensiedig?", swiestert de Versöker un beedt stückerwat mehr Heilsweeg an: Jesus un ok dat Gesett un ok Plato un ok de Kunst. Sowohl — as ok. De Bibel seggt: entweder — orr. Wat harr sik de gemeen dör Johrdusenden hen an Bloot un Tranen spoorn kunnt, wenn se staats dat "Entweder — orr" den fulen Freden vun't "Sowohl — as ok" maakt harrn. Wissdoch — avers den Herrn weern se verlustig gahn. Dat Heil harrn se verlaren un Unheil aarnt. Dat köönt wi all betügen, siet Stephanus.

Den all de Weltkrink nie ümslütt, op Marie ehrn Schoot nu sitt; he is en Buttscher woorn un ring, un höllt alleen doch alle Ding.

Na Martin Luther


25.12.2009


na baven