Wees fief Minuten still
18. August


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Sett juun Höpen ganz op de Gnaad!

1. Petrus 1, 13

Wo sett wi op? Elkeen Sünnavend jachtert halv Düütschland na de niegen Football- un Toto-Ergeevnisse. All sünd spannt. Hebbt wi richtig sett?

So kannst ok op de Gnaad setten. Hebbt wi dat ganz un gor daan?

De Apostel seggt klipp un klaar, dat wi ganz op de Gnaad setten schallt. Nich halv. Nich halv op Gnaad un halv op Verdeenst. Nich halv op Gnaad un halv op anner Mööglichkeiten. Begnadigen is ganz un gor Begnadigen. De vulle Schuld is dor, man de vulle Schuld warrt ganz vergeven.

Orr höpt wi op mildernde Ümstänn? Raakt wi etwa al Argumenten un uns gode Daten tosamen, dat wi ehr vör Gott utbreden köönt? Dat Snacken warrt uns noch vergahn, wenn wi meent, so vör em bestahn to könen. Nee, nich wieldat Gott en harte Richter weer — sünnern wieldat Gott sik dat vörnahmen hett: Se schallt vun mien Füll nehmen Gnaad üm Gnaad. (Johannes 1, 16)

Seht wi uns Schuld noch nich? Wokeen de Schuld nich süht, weet nich, wa swaar se wegen deit. Un wokeen ehr Grött nich kennt, weet nich, wa groot de Gnaad is. Avers Gnaad is totaal.

Keen Bemöhn is em to groot,
ok sien Söhn, den gifft he hin,
dat sien Opper mi vun'n Doot
na dat ewig Leven winn.
O du Bornquell sünner Lot —
woans schall mien swack Gemööt,
liekers ok mit hööchsten Drööt,
weten, wo dien Deepde groot?!
Allens duurt, so lang dat geiht,
Gott sien Leev in Ewigkeit.

Na Paul Gerhardt


17.8.2014


na baven