V2 — De Geboort vun de hässlich Wunnerwaff

vun Rudi Witzke



Bundsarchiv Bild 146-1973-029A-24A/Lysiak

Raketen halen in ca 10000 Meter Hööcht grote Personenfleiger vun Heven. Fernstüürt slaan se in utsööchte Hüüs. Se bringen in Autos föhrende Führungsminschen üm. — Jümmer noch fleigen de Raketen nich all de rechte Bahn. Denn ward en Krankenhuus drapen. Dat is denn en Kollateralschaden. Ok Kinner un Fruuns sünd ünner de Doden.

Uns Schaulquartier weer 1943/44 in Göhren up Rügen gegenöver vun Peenemünn up Usedom. Up alle Fäll harr Goebbels noch nich een vun sien Hetzreden vun Hitlers Wunnerwaff hollen, de uns den Sieg doch noch bringen wöör. Wi kunnen natürlich an dat Gebrumm an'n Heven wies warden, wat för Fleger de Amis dor losschickt harrn. Wi kunnen ok mitkriegen, wat de Kurs na Peenemünn orrer Berlin güng. Up de Koort kann een seihn, dat ünner Ostseebad Binz dat Ostsseebad Göhren liggt. Vun Göhren över den "Greifswalder Bodden" jümmer na Süden liggt denn Peenemünn.

Uns Frietied weer in Göhren man meist wat koort. Wi kemen aver doch af un an na den Strand ünner dat Nordpeerd. Un dor begeev sik wat Besünnres. Dor weer en Krach in de Luft ut Richt Peenemünn. Stell di vör, du büst in Dänemark up de Eck Hvide Sande bit Römö. Dor dunnern af un an dree bit veer Düsenjäger sied över den Strand Richt Süüd. Solk en Dunnern keem up de anner Sied vun't Nordpeerd sied över den Griepswoller Bodden.

Un dat weer de Ursaak: Mit Getöös dunnerte en Fleiger mit Flögelstummel mit achtern en Füürstrahl an uns vörbi un verswünn snell achter de Kimm. Wi harrn Hitlers V1 bi en Flugversöök seihn.

Denn keem dat öftens vör. Bloots up eenmaal weer dor en "Vergeltungsrakeet", de flöög piel in de Hööcht. En Füürstrahl dröög se jümmer höger. Denn kippte se üm 45 Graad un suuste baven liek ut. Se nehm villicht Kurs London. — Wi harrn de V2 seihn.


Göhren Nordpeerd, Bild: Klugschnacker/Wikimedia commons

Een vun uns Plietschen ut unsen Zug lööt uns Alupapeer ut Zigarettenschachteln sammeln. Keeneen wüßt, woher hei de Tuuv "Uhu Hart" harr. Hei formte den Raketenlief as en Zigaar. Woher över nu Pulver nehmen? Up de anner Siet vun dat Nordpeerd harrn de Nachtjäger en Boeing Fortress, en Bombenfleiger afschaten. Poor Jungs weern sneller as de Wachmannschaften vun de Polizei. Se steckten sik de Büxentaschen vull amerikaansch Maschinenkanon-Munitschoon. Uns Plietsche keem ok an twei Patronen ran. Köönt ok miehr west sien. Vörsichtig dreihte hei dat Geschoss vun de Hüls af. Wi sehgen nich dat uns bekannte Swattpulver, dor weeren lütte gele Stäbchen in. — Nu harrn wi de Rakeet mit dat "Beute-Pulver". De Afschussramp buute uns Plietsche in den Warkünnerricht. Ik weit nich, worüm un wieso wi unsen Musikliehrer inweihten. Wi harrn gau ok en Leed för ehm:

"Bagge Mang, Bagge Mang zündet an de Rakedang."

Denn keem de grote Dag: Up en Waldweg wöör de Afschussramp upbuut. Denn wöör de Rakeet in en Afschusswinkel leggt. Nich to piel! Baggemang harr Rietsticken paraat. Hei zündt de Rakeet. Dat "Pulver" zischte. De lütte Füürstrahl bewegte de Rakeet in en Bagen vun 2 Meter Höcht un bit fief Meter wiet. Denn trudelte se un störte af. — Bedrippst tröcken wi af in uns Quaartere.


De Wunnerwaff V2

Dat schull aver noch nich dat letzt Begegen mit de Wunderwaff sien. Wi harrn Urlaub un weern vull Freud, nich allens ünner Upsicht to maken, to eten un de Betten to maken un de Schauh to putzen un avends un morgens Fahnenappell achter uns to bringen.

Dat weer en Sommer-Meddagsstunn. Mudder un ehr Helperinnen weern all in de Köök. Ik seet up'n Dörensüll. Dor dunnerte wat över uns Huus weg, luder as allens, wat ik höört harr. All harn sik ünner de Dischen verkrapen. Denn güng en Dunner dörch de Luft, de Finsterschieven zidderten.

Wi wüßten glieks, dat kunn bloots en verbiestert "V-Waff" sien, grötter un dormit ok luder aver, as wi dat bit nu höört harrn. Ut Richt Suhlsche Heid keem en swatte Wulk. Nix wi hen. Dor weer de V2 daalgahn, de piel in de Luft schoten wöör. Dat sporte up den Floog na London Dreevstuff.


Inslag-Krater

Versteiht sik, dat dat vun den Krater keen Foto gifft. Dat weer aver de gröttste Krater, den ik in den Krieg seihn heff. Överall legen blenkern Stücke vun de Rakeet. Dor müßt ik een vun hebben. Ik ielte mi un sleppte en för mi interessantes Stück vun den Krater weg. Dat weer aver to swoor. Dor kunn ik dat bloots in en Graven verstecken. To Huus snackte ik mit Renata, de "Dwangsarbeiderin", de mien Mudder wirtschaften hülp. Wi makten af, dat wi in't Schummern mit de Koor lostrecken wullen. Wi kregen dat asig swore Stück na Huus hen. Dor sliekerte sik Renata in ehr Slaapquarteer. Ik versteckte dat Stück vun en V3 orrer V5 in de Äukern.

Negsten Dag kemen Herrn in lange Mäntel up unsen Hoff. Mudder weer bi de Immen. Se wüßt vun Renatas un mienen Utfloog nix. De Herrn kosten vun den Honnig. Se geev elkeen recht grote Glöös mit den kostboren Honnig. Mudder leet de Herrn weiten, dat se sik in en kriegswichtigen Betrieb befinden dään. Hier, so meinten de Herren vun de Gestapo, hett bestimmt nüms Stücke vun de Vergeltungswaff versteckt. Renata un ik swegen still. — Een hett nich jümmer so veel Glück. Bruukt bloots en Gestapo-Herr to kamen, de keen' Honnig mucht. De harr villicht dat Stück vun de Raket funnen.

Mi wöör kloor: Ik harr mit dat Stück vun de V-Waff uns all echt in Levensgefohr bringen kunnt. Ik wull vun nu an nix miehr vun Wunnerwaffen weiten, ok as de Urlaub vörbi weer. Ik heff nüms dorvun wat vertellt. Ik harr inseihn, dat mit de Gestapo nich to spaßen weer. Un dat de Wunnerwaff den Sieg nich noch bringen wöör.

De Gestapo-Lüüd hebbt Huus för Huus afsööcht ... un nix funnen. Un Renata un ik swegen as en Graff. De obstenatschen "Edelweiß-Piraten" harrn in mi een Wedderborstigen miehr up ehr Siet. Een kunn de Grootkoppeten doch pieren. Un wenn dat mit en Stück Schrott weer.

Weetst nich, wat een an dat Edelweiß erkennen deit? Dat weern de Pimpfe un de Ölleren vun de HJ, de nix mit de to daun hebben wullen, de vun de uns fedderten, dat wi "hart as Kruppstahl, flink as Windhunnen un taag as Ledder" sien schullen. — Dat Elend mit de Herrn vun de Gestapo un all de brutalen Herrschapen is bloots, dat de Sachtmödigen, de ehr wedderstahn wüllt, noch härter, flinker un taager sien mööt — un vör allen: klöker.


25.10.2015


na baven