Tortentrauma  

vun Meike Balzer-Fraun

Güstern harrn wi en Inladen to en Kaffenamiddag bi de Landfruuns. Mien Plattmaatsche un ik schull'n so'n beten wat op Platt vörlesen. Weer schöön, de Fruuns hefft sik höögt, un wi weren tofreden mit uns Vörleespremieer.

Mien Bregen is aver jümmers noch mit dat Tortenbuffet togang:
40 Fruuns, söven ‚Dicke Torten', twee Platenkoken, twee Platten mit Botterbrööd mit Kees un Wust. De dickste vun de ‚Dicken Torten' weer en Schwarzwälder Kirschtoort, un dor kann ik en Leed vun singen.

1974. Mien Mann un ik sünd jüst in uns nie'et Rehgenhuus introcken. As dat to de Tiet begäng weer, wull mien Swiegermudder mit ehr söven Naverschen op ‚Besöök' kamen — ‚neeschieren' hefft se dat nich nöömt.

In mien Rezeptsammeln ‚Menu — die schönsten Rezepte der Welt' funn ik dat Rezept för en Schwarzwälder Kirschtoort. Möörbodden, Schokolaadbiskuitbodden, Ahlbeerschelee, Karsbeerkompott, Karsbeerwater, veel Slagrahm un Borkenschokolaad. (Wat dat de woll noch gifft?)

Orrig veel Borkenschokolaad!

Mit mien nie'e Kökenmaschien un den Sprüttbüdel heff ik allens fein kloorkregen. So en richtig dicke Slagrahmtoort mit veer Schichten, de man graad so in't Köhlschapp pass.

De Tapezeerdisch mit Oma ehr olet wittet Linnendook un mit mien Utstüergeschirr seeg smuck ut, un op uns gröne Klappstöhl ut'n Bumarkt kunnen wi fein sitten. För de Fruunslüüd harrn se man wat grötter un weker sien kunnt.
De Toort woor ansneden un kreeg den Ehrenplatz midden oppen Disch.

Klock dree. Mien Mann harr nu to doon, söven Rükelbüsch in't Water to kriegen — blots nich twee in een Vaas, dat höört sik nich! (Desterwegen geev dat also all de Vasen to Hochtiet.)
Mien Swiegermudder wies ehr Naverschen al mal in Seelenroh dat Huus. (Dat harr sik egentlich ok nich höört.) Mit mien lütten Melitta-Filter kaak ik Kaffe in Liters. En Kaffemaschien harrn wi Teedrinkers nich.

Een vun de eersten richtig warmen Sommerdaag. As wi endlich to Disch gungen, weren de böversten Schichten vun all de twölf Stücken vun de dicke Toort utenanner rutscht un legen breet un platt blangen de Tortenplatt op dat Dischdook.

Wo dat den Namiddag wiedergung, is ut mien Bregen verswunnen — "verdrängt" heet dat ja woll.

Bloots an de Borkenschokolaad erinner ik mi....

1994. Mien Süsterdeern wünsch sik to ehren Geboortsdag en Schoko-Beren-Toort.
Dat's ok so'n richtig ‚Dicke'. Grillfest in'n Goorn. Allerbest Sommerwedder.
Prompt harr ik woller dat Bild vun den Schwarzwälder Kirschmatsch vör Ogen.
De Schoko-Beeren-Toort kreeg ik dorüm as so'n engelschen ‚Trifle' in en grote depe Glaskump, un statts Tortenmess geev dat'n groten Lepel to'n Sülvstbedenen.

Weer snutenlecker, un ditmal harr ok ik en kommodigen Namiddag.