Seemannsgarn:
Grog in'n Panamakanaal

vun Günter Sohnemann


As ik al mol seggt heff, stunn ik mit de ingelsche Spraak op Kriegsfoot, un ik dach mi: To See fohrn un keen Ingelsch verstahn, dat geiht doch nich.
Dat weer mien eerste Erkenntnis an Bord.

Ji mööt weten, in de School weer ik vun'n Ingelsch-Ünnerricht friestellt. — Nu denkst du sachs: Schön! Nee, nee: Ik harr en Spraakfehler, ik weer Stotterer un güng dree Johr op en Spraakheilschool in de Rostocker Straat in St. Georg. Jedeen Dag bün ik mit de Stratenbahn, Station Heitmannstraat, na de Lange Reihe fohrt. Betahlt heff ik bi'n Schaffner Penn un Groschen — mit Papiergeld! Tja, dat weer noch vör de Währungsümstelln op de gode Düütsche Mark...

Man de Mark keem denn to'n Glück bald — un mit ehr keem bi "1000 Töpfe" de Elefant in'n Porzellanladen. Un ik keem to laat in de School, so weer ik vun den lebennigen Elefanten faszineert.
He hett nix twei maakt.

An de Sösslingspoort in St. Georg woor de grote Krüüzung mit en Tunnel för Radfohrers un Footgängers buut. Dat lütte Alsterbecken woor dorbi en beten lütter. In't Woter vun't lütte Alsterbecken swömmen jümmers noch rieklich witte Präservative. Wi Kinner, de beten wat öller weern, keken to, woans de jüngeren Kinner mit Stöcker na düsse "Luftballons" fischen un ehr wohraftig as Luftballons oppuusten dään...

Kinners, wat is dat för'n Seemannsgarn, wat ik dor vertell! Düsse Geschicht geiht doch üm Grog un den Panamakanaal!

Also, ik kunn keen Ingelsch. Sä ik to Günther: "Kannst du mi 'n beten Ingelsch bipulen?" Günther Möck ut Ulm an'e Donau harr jo dor in Ulm dat Gymnasium besöcht un dor Ingelsch lehrt, harr avers man bloots de Seefohrt in'n Kopp. So harr sien Vadder na mennig Versöök, Günther to'n Abituur to drieven, opletzt opsteken. Em weer kloor woorn, de Jung mutt dat mit de Seefohrt utprobeern. So harr Günther mit Vadders Segen na Hamborg fohrn dröfft un harr op de "Hanseatic" vun'e Reederei Hapag as Moses anhüürt. De eerste Reis güng na de USA — na New York, över den störmschen Nordatlantik!

Jo, doch, in New York harr he sien Ingelsch-Künn good bruken kunnt, vertell he mi. Dat wull ik ok! De frömden Minschen in de Welt verstahn.

Op uns Schipp, de MS Rheinland, harr he de "Veer-acht-Wache", dat heet, vun Klock 04:00 bet Klock 08:00 un vun Klock 16:00 bet Klock 20:00 Deenst op de Brügg. Deenst op de Brügg heet, Utkiek gahn, an't Ruder stahn un dat Schipp stüern — un noch anner nautische Opgaven.
Klock acht an'n Avend harr he denn frie.

Op'n Slag Klock 20:05 stunn Günther in mien Kabien. Op den Disch stunn al dat hitte Water, dat ik in de Pantry kaakt harr.

Nu güng de Ingelsch-Stünn los. Rum in't Glas, man nich to minn, hitt Water doröver un en Stück Zucker rin. Ja, dor weer de Tung na't eerste Glas lööst! — Na't drütte Glas weer mien ingelsche Utspraak perfekt.

So güng dat jedeenen Avend vun't Utlopen in Bremen in de Noordsee na Rotterdam un Antwerpen. Dör den Kanal in de Biskaya, rut op'n Atlantik, de Azoren harrn wi ok bald achter uns — jedeenen Avend Rum, hitt Water, een Stück Zucker un ingelsche Vokabeln dorto.

Dat is nich so, as ji denken doot. Keen Vörwand to'n Besupen. Op Ingelsch heff ik heel vele Vokabeln lehrt, ok dat richtige Utspreken. Dat sünd schöne Erinnern an düsse Avende. Ik glööv twoors nich, dat dat en niege Schoolfoorm warrn kunn; nee, dor steiht mennigwat dorgegen, denk ik. Dat weer man bloots dat fründschapliche Lehren twüschen twee junge Seelüüd.

Nu weern wi an de westindischen Inseln vörbi. Hüüt güng dat dör de eerste Slüüs rin in'n Panamakanaal. Dor sä ik to Günther, as he Klock 20:05 in mien Kabien stunn: "Düt is de letzte Grog. Wi köönt doch nich in düsse Hitten un ünner Palmen Grog drinken!" Sowat is en Stilbrook; to'n Grog höört nöördliches, koles un unwirtlich Winterweder.

Günther geev mi recht, man dat weer doch bedenklich, woans een sik an so'n Rituaal as den Grog wennen kann. Nee, dormit weer Sluss vun hüüt, keen Grog mehr in'n Panamakanaal. Nu müss wat anners her, un wohraftig hebbt wi na korte Tied en passliche Alternative funnen: Cola Rum mit Ies. "Cuba libre" heet dat dor — de Naams vun de heimischen Drinks to kennen höört ok dorto, de Lü in frömde Länner to verstahn; dat heff ik bald klook kregen. Man ok mien Ingelsch-Künn is stüttig grötter worrn. Mien Leber avers nich.


11.7.2019

 


na baven