Summertiet

vun Günter Schiller


Nu is se komen, de Summertiet,
de Lark singt hooch ehr schönes Leed,
de Wischen sün vull bunte Bloomen
un't Gras steiht fett un dick in Somen.

Nu wullt de Buurslüt fors meihen
dat fette Gras un Klei.
Dor köönt se sik an freien,
dann rinn dormit in Schüün dat Heu.

Dat rüükt so good, dat frische Gras,
dat will mi ganz betöörn,
ik harr't in Kopp vun fröher noch,
da weern wi noch lütt Göörn.

So geiht de Summer denn in't Land
de Frucht warrt riep to'n Snieden,
de Buur spannt de Zossen an,
he mutt sik bannig spieden.

Wulken türm sik dick an Heven.
O Gott, dor kannst wat fix beleven.
Gau weer dat dor mit Dunner un Blitzen —
nu mööt de Buurslüüd bannig flitzen.

Denn is it drin in Schüün un in de Spieker,
dat Koorn, de Mais, denn geiht dat lieker,
de Frucht vun'n Boom, Appels or Beern,
wenn de man eerst all aarnt weern!

Denn kümmt de Harvst in siene bunten Farben;
nu wüllt wi danken för all de goden Erntegaben.
So fiert wie nu dat Erntedank
un seggt uns Herrgott Loff un Dank.


24.8.2008


na baven