Petersill-Hochtiet
(12 ½ Johr verheiraat)

vun Brigitte Fokuhl


Na, twölfeenhalv, dat's ok een Tall,
dat mütt wi fiern, up jeden Fall.
Dat Hochtietspoor höllt sick twors praat,
doch Gäst warrn ditmal nich inlaad't.
De kaamt vun sülven, kiek mal an,
sleppt Eten, Drinken, allens ran.
Een Braden keem hüüt nich to Füer,
denn warrt för't Bruutpoor nich so düer.
Un nu warrt fein de Disch updeckt
un ok een Döntje noch utheckt.
De Lüüd vertellt un lacht un singt,
wat jümmers gode Stimmung bringt.
Doch fehlt wat up'n Aa'mtbrootdisch:
de Petersill, so gröön un frisch,
de bruukt wi noch as Dekratschon.
"De wasst in'n Goorn, ik haal ehr schoon!"
De Bruut, se löppt un plückt een Struuß
ahn Käfers, Wörm, nich mal een Luus.
Un nu hett allens sienen Schick.
Man hoch de Glääs, wi wünscht juch Glück!

Proost!


Tau'n Anhören hier klicken:


Lesen deit Brigitte Fokuhl in Holsteiner Platt.



na baven