|
Mit sößtig hest' dat meiste schafft
un ollig Geld tosamenrafft
orrer ok nich — so as dat kümmt —
un di dat Schicksal hett bestimmt.
Dat Rentnerdorsien kümmt in Sicht,
dat fröhe Upstahn nich mehr Plicht.
Nu gifft dat enen annern Törn.
Sie man nich bang, kiek gau na vörn.
Roh di nich up dien Lorbeern ut.
Up Duer kümmt dor nix bi rut.
Do, wat du wullt, doch dat do geern,
so ward de Lüüd ok up di höörn.
Holl di mit Raadslääg man torüch,
finn to de Jungen ene Brüüch.
De laat sick nich geern rinnerreden,
laat se man maken, sie tofreden.
Du hest dien Arbeit redlich daan.
Maak eerstmal Paus, laat anner ran.
Un dorbi bliev man schöön gesund,
denn kümmst so lich nich up'n Hund.
Proost! |
