Du
leve Tiet, wat fangt wi an?
Du warrst nu föftig, kiek mal an!
Mit föftig,
na, dat is doch kloor!
Dor hett een 'n Glatz or griese Hoor.
Dat geiht nicht
blots na dienen Willen.
Du bruukst dien eerste Lesebrillen.
De Tiet, de löppt, un hopp, hopp, hopp
wasst di de Kinner över'n Kopp.
Du
maakst dien hunnertste Diät,
drinkst Mate-Tee, kümmst dull in Sweet.
Dat
nützt all nix, glööv mi up't Woort.
Du denkst, du schaffst dat
mit veel Sport.
Ach, laat dat na, schalt ok mal af,
un sett di nich to dull
in Draff.
Du weetst je, wo dat jümmers kümmt.
Nimm an, wat't Schicksal
di bestimmt.
Versöök dat Beste ut to maken,
holl tock, verrenk
di nich de Knaken.
Du kennst den Snack: Kümmt Tiet, kümmt Rat.
För
Insicht is dat nie to laat.
Drum laat di't gootgahn, denk mal dran!
Nu nehmt
de Glääs un stööt mit an!
Proost! |
